Epilog

Iwan Ajwazowski, 1893

  Okręty odpływały –

nie było nic co chciałbym Tobie powiedzieć

w ostatnim spojrzeniu w ostatnim okrzyku rąk

Nad nami czarne chmury jak martwe galery

Płynęła jesień – liście buków jaworów topoli

leżały na wodzie Tylko dęby i platany

wstrząsały jeszcze brązowo-złotą grzywą

Nie chciałem patrzeć jak odpływasz

Za ostatnimi drżącymi nieruchomo masztami żaglówek

skręciłem w stronę portu W nadmorskiej tawernie

przy długich stołach siedzieli zmęczeni rybacy

i młodzi żeglarze zadowoleni z siebie i piwa

opowiadając w nieznanych mi określeniach

swoje dzisiejsze wyprawy

Jedne z nich patrzył na mnie uważnie

Usiadłem obok niego i zamówiłem dwie kwaterki wódki

którą wypiliśmy prawie nie mówiąc nic do siebie

Wyszliśmy razem w stronę domu

w którym wynajmuję pokój

–

Odsyłam wszystkie Twoje listy i proszę o przesłanie moich

na adres mej matki.

KB

31 3 13